12.12 วันประวัติศาสตร์แห่งการนวดไทย มรดกทางวัฒนธรรม ที่จับต้องไม่ได้ของมนุษยชาติ จาก UNESCO

ที่ประชุมคณะกรรมการว่าด้วยการสงวนรักษามรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ (Intergovernmental Committee for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage) ครั้งที่ 14 ซึ่งจัดขึ้นที่กรุงโบโกตา ประเทศโคลัมเบีย ได้มีมติให้ขึ้นทะเบียน “นวดไทย” หรือ “Nuad Thai”, “Traditional Thai Massage” อยู่ในบัญชีรายชื่อมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของมนุษยชาติ (Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity) ภายใต้อนุสัญญาว่าด้วยการอนุรักษ์วัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ปี 2003 ขององค์การยูเนสโก

ยูเนสโก อธิบายความสำคัญต่อหนึ่งว่า “นวดไทย” คือศาสตร์ที่เป็นส่วนหนึ่งของศิลปะวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมของการดูแลสุขภาพแบบไทย ๆ ในรูปแบบที่ไม่ใช้ยาและเป็นการรักษาด้วยตนเอง นวดไทยเป็นศาสตร์เกี่ยวข้องกับบำบัดรักษาด้วยร่างกาย (bodily manipulation) ซึ่งผู้นวดจะช่วยปรับสมดุลพลังและร่างกายของผู้ป่วยเพื่อรักษาความเจ็บป่วยที่เชื่อว่าเกิดจากการอุดตันของการไหลของพลังงานตาม”เส้น”ต่างๆของร่างกาย นวดไทยมีรากฐานมาจากการดูแลตนเองในสังคมชาวนาไทยในอดีต ทุกหมู่บ้านมีหมอนวดซึ่งชาวบ้านจะหันไปหาเมื่อพวกเขาปวดกล้ามเนื้อจากการทำงานในทุ่งนา เมื่อเวลาผ่านไปประสบการณ์เหล่านี้ได้พัฒนาเป็นระบบความรู้อย่างเป็นทางการ ปัจจุบันศาสตร์การนวดไทยได้พัฒนากลายเป็นเป็นอาชีพที่สร้างรายได้อย่างหลากหลาย