“สุจินตนา” ชวนชมงานศิลปะ”Painting is Home” ภาพวาดสีน้ำมันของ”ชัชชา ทวี”
ศิลปินสาวแห่งล้านนา ที่ VS Gallery
วันที่ 21 มกราคมนี้

คุณสุจินตนา จรรยาทิพย์สกุล ประธานมูลนิธิเก้ายั่งยืน กล่าวถึง”ชัชชา ทวี” ศิลปินสาวแห่งล้านนา เจ้าของผลงานศิลปะภาพวาดสีน้ำมัน “Painting is Home” ว่า น้องชัชชา เป็นคนหนึ่งที่พี่เห็นแล้วหันไปมองอีกรอบหนึ่ง พี่เป็นคนมองศิลปะด้วยความรวดเร็วอาศัยเราเคยดูงานศิลปะมาเยอะ ท่องเที่ยวชมศิลปะมาทั่วโลกในมิวเซียม เพราะเป็นคนที่ออกแบบ เป็นดีไซเนอร์ ก็จะชื่นชมศิลปิน

“สิ่งที่น้องชัชชา พยายามใช้พู่กันออกมาให้คนเห็นตัวตนของเธอนั้น น่าพิศวง ทุกคนต้องหาคําตอบเอง เพราะเป็นความชอบส่วนตัว เป็นงานที่ดูเหมือนง่าย คือ การใช้สีที่เป็นสีที่ผสมยากและเป็นรูปแบบที่น่าสนใจ”
โดยส่วนตัวพี่เป็นคนชอบงานศิลปะ ชอบดูของสวยงาม ศิลปินที่ชื่นชอบ คือ แวนโก๊ะ และโมเน่ ในอารมณ์ที่แตกต่างกันไป และชอบงานที่มีความลึกล้ําของตัวตนของศิลปินเอง เป็นสิ่งที่เขาต้องสร้าง ไม่งั้นจะไม่เห็นตัวตนเขา แต่สิ่งที่เขาพยายามเอาตัวตนออกมา ในรูปแบบของโลกสวยงาม เป็นสิ่งที่มีอยู่ในใจเขาว่าโลกนี้สวยงาม ซึ่งเราก็อยากให้โลกนี้สวยงาม อย่างที่น้องเขาคิดในสีสัน ในรูปภาพ ในรูปแบบ ใช้ความละเอียดถี่ถ้วนพยายามทําให้คนรู้สึกได้ในอารมณ์ของเขาอันนี้ก็อยากจะเชิญชวนทุกท่านมาดูงานของน้องชัชชา ศิลปินผู้นี้ ซึ่งเป็นอาจารย์อยู่ที่สหรัฐอเมริกา นําความรู้ ความสามารถที่ได้ศึกษามาพยายามถ่ายทอดออกมาในพู่กัน แล้วก็มาสอนรุ่นน้องที่รักงานศิลปะต่อไป

“หวังว่าน้องชัชชา จะประสบความสําเร็จในชีวิต เป็นศิลปินที่มีเอกลักษณ์ของตัวตน งานของน้องคล้ายศิลปินเอเชีย อยู่ที่สิงคโปร์ คือสีสันที่ใช้เป็นสีสันเอเชีย อย่าง อิบราฮิล มุสเซน ดังมาก รูปภาพแพงมาก หวังว่าน้องชัชชา จะประสบความสําเร็จในอนาคตอย่างดี ด้วยความที่คิดว่าเชียร์ใครแล้วไม่ผิดหวัง”สุจินตนา กล่าวแนะนำศิลปสาวไฟแรง “ชัชชา ทวี”

“ชัชชา ทวี” หรือ คุณหมู ศิลปิน ผู้รังสรรค์ผลงานภาพวาดสีน้ำมัน ภายใต้ชื่อ “I paint, therefore I am home” หรือ Painting is Home นิทรรศการจิตรกรรมในรูปแบบ Process Painting ที่ศิลปินมุ่งเน้นประสบการณ์ทางความนึกคิดและอารมณ์ขณะวาดภาพ เหนือผลลัพธ์ที่ออกมา และทุกภาพที่ตั้งโจทย์ขึ้นมาจากสีและรูปทรงที่หลากหลาย ก็ดึงความทรงจำต่างๆ ทั้งสุขและเศร้า ทั้งหวานและขม ของผู้วาดออกมา จึงอยากจะแบ่งปันความงามของสุนทรีย์ศาสตร์ควบคู่กับเรื่องราวเหล่านี้ให้กับผู้ชมทุกท่าน Painting is Home จัดแสดงตั้งแต่วันที่ 21 มกราคมจนถึง 2 เมษายนนี้ พิธีเปิดในวันเสาร์ที่ 21 มกราคมนี้ เวลา 16.00 น.
ณ VS Gallery

“ชัชชา ทวี” หรือคุณหมู ศิลปินสาวแห่งล้านนา มีดีกรีเป็นอาจารย์สอนศิลปะที่ประเทศสหรัฐอเมริกา 25 ปี เธอเรียนไฮสูค จบปริญญาตรี ปริญญาโททางด้านศิลปะและเป็นอาจารย์สอนศิลปะ 25 ปี ก่อนเดินทางกลับมาอยู่เมืองไทย ที่จังหวัดเชียงใหม่เป็นอาจารย์ภาคพิเศษด้านศิลปะ international program อยู่ 9-10 ปี และโครงการจบลงเนื่องจากสถานการณ์โควิด-19 ช่วงระยะเวลา 2-3 ปีนี้ ส่งผลให้เธอค้นพบอะไรมากมาย และเป็นแรงบันดาลใจให้เธอรังสรรค์ผลงานศิลปะ Painting is Home
ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกผ่านภาพวาดเส้นน้ำในหลากมิติ

“ชัชชา” หรือคุณหมู เล่าถึงจุดเริ่มต้นของการเรียนศิลปะ ว่า ตอนแรกที่ไปเรียนไฮสคูล ที่ St. Johnsbury Academy รัฐเวอร์มอนต์ สหรัฐอเมริกา ตอนนั้น หมูอายุ 17 ปี เป็นนักเรียนมัธยมต้นก็ไม่คิดว่าจะเรียนศิลปะ เพราะคิดว่าจะเรียนบริหารธุรกิจ เพื่อมาสานต่อธุรกิจของคุณพ่อกับคุณแม่ แต่มีเหตุบังเอิญได้พบกับ Paul Cezanne ซึ่งถือเป็นบิดาแห่งศิลปะสมัยใหม่ และคุณ Larry Golden ซึ่งถือผู้จุดประกายศิลปะให้กับหมู คือ เขาเป็นครูสอนศิลปะในโรงเรียนมัธยมของ St. Johnsbury Academy ในระหว่างที่หมู กำลังทำกระจกสีที่สตูดิโอหลังเลิกเรียน มิสเตอร์โกลเด้น เห็นเราขณะที่กำลังง่วนอยู่กับเศษกระจกเปื้อนและโดนบาดนิ้วไปหลายแผล

“เขาถามว่าสนใจที่จะเข้าร่วมชั้นเรียนวาดภาพนู้ดของเขาในชั้นเรียนหลังเลิกเรียนหรือไม่ หมูตอบตกลงและเข้าเรียนโดยไม่มีพื้นฐานวิชาศิลปะมาก่อน ตอนนั้นไม่รู้ว่าคลาสวาดรูปนู้ดเป็นอย่างไร แต่ก็ลงเอยด้วยการวาดรูปแท่งที่นับไม่ได้ แต่มิสเตอร์โกลเด้น ก็ยังให้กำลังใจหมูต่อไปและบอกว่าคุณทำได้ดี เขายังเป็นอาจารย์คนเดียวที่ชอบพูดชื่อเต็มของหมูเสียงดังด้วยความดีใจและยิ้มกว้าง บางครั้งเขาเรียกชื่อหมูในชั้นเรียนราวกับว่าเขากำลังร้องเพลงอุปรากรจีนโดยใช้ตัวอักษรทั้งหมดในชื่อของเรา

“แม้ว่าเขาจะประหลาดและถ่อมตัว แต่ถ้าไม่มีเขา หมูคงไม่มีวันเป็นจิตรกรในวันนี้ และคงไม่มีวันรู้ว่ามีสิ่งที่เรียกว่า “ศิลปะ” อยู่ เช่นเดียวกับนามสกุลของเขาเขามีหัวใจทองคำ ในฐานะครูและศิลปิน เขาเป็นคนแรกที่เชื่อในความสามารถทางศิลปะของหมูและสนับสนุนให้หมูสมัครเรียนในวิทยาลัยศิลปะ”

แรงบันดาลใจของ”ชัชชา ทวี”
ศิลปินสาวแห่งล้านนา บอกว่าการวาดภาพไม่เหมือนภาษาเขียนที่จะเข้าใจ การวาดภาพคือความรู้สึก เป็นภาษาพิเศษที่ศิลปินใช้สื่อสารกับภาพวาดแต่ละภาพ ผืนผ้าใบแต่ละผืน หมูพูดกับภาพวาดของหมูเกี่ยวกับความคิด เรื่องที่จับต้องไม่ได้และจับต้องได้ เราวาดและระบายสีโดยคำนึงถึงธรรมชาติและความรักในสิ่งที่ล้อมรอบตัวเรา เราบอกผ่านภาพวาดเกี่ยวกับความรักของเราที่มีต่อสุนัขของเรา ว่าสุนัขทุกตัวควรไปสวรรค์และอุ้งเท้าจะเต็มไปด้วยทางช้างเผือก

“เราใช้สิ่งที่ธรรมดาและถูกมองข้าม เช่นท้องฟ้า และขอบคุณมันด้วยการทำ “สายรุ้ง” และ “ขอบคุณท้องฟ้า” เราเห็นวัฒนธรรมและประเพณีทางสังคมที่ซ่อนเร้นที่คุณปู่ของหมู คือ ท่านมีภรรยาหลายคนและสร้าง “กรงสีชมพูปิดทอง” และ “ภรรยาคนแรกในสี่คน” หลานคนบอกว่าหน้าเหมือนหมู และท่านเป็นศิลปินด้วย กล่าวอีกนัยหนึ่งภาพวาดแต่ละภาพคือ การแสดงออกถึงสิ่งที่อยู่ในใจของหมู และวาดภาพสิ่งที่หมูเห็น และภาพนั้นกลายเป็นตัวแทนหรือสัญลักษณ์สำหรับหมู”

คุณหมู เล่าต่อว่าตอนที่เธออาศัยอยู่ในนิวยอร์กซิตี้ พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิแทนคือ บ้านของเธอ เนื่องจากไม่มีใครต้องการแผนที่ในบ้านของตัวเอง เธอจึงไม่จำเป็นต้องมีแผนที่สำหรับ MET แต่เธอจะไปพิพิธภัณฑ์คนเดียวและหมกมุ่นอยู่กับภาพวาดชิ้นแล้วชิ้นเล่า ประติมากรรม ศิลปวัตถุ ของสะสม ห้องแล้วห้องเล่า MET เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเธอ บ้านที่เธอพบความเชื่อมโยงและความสันโดษในเวลาเดียวกัน หนึ่งในศิลปินที่เธอชื่นชอบคือ แอกเนส มาร์ติน การจ้องมองภาพวาดของเขาเมื่อเวลาผ่านไปทำให้เธอหายใจช้าลง งานศิลปะของเขาทำให้เธอรู้สึกเบาสบาย หายใจแต่ละครั้งเหมือนก้อนเมฆ โอบอุ้มจิตวิญญาณของเธอ และเธอที่ชื่นชอบอีกอย่างคือ Ad Reinhardt คุณเดินผ่านงานของเขาหรือไม่ก็ร่ายมนตร์ใส่คุณ ถ้าเป็นเช่นนั้น คุณจะได้รับการแนะนำให้รู้จักกับเสียงกระซิบอันแผ่วเบาของการตวัดพู่กันและสีสันของเขา คุณจะได้รับการสอนศิลปะในการฟังเสียงพึมพำแผ่วเบาแต่ทรงพลัง
นอกจากนี้ เธอยังชื่นชม Mark Rothko ความหลงใหลอันแรงกล้าของเขาสะท้อนให้เห็นโดยเม็ดสีที่สั่นสะเทือนบนผืนผ้าใบ และยังมีรายการโปรดอื่นๆ อีกมากมายที่เธอชื่นชอบในงานศิลปะ

ในการสร้างสรรค์ผลงานครั้งนี้ คุณหมู เล่าว่าใช้เวลา 2 ปีในการสร้างภาพวาดทั้ง 10 ภาพนี้ แต่ละภาพล้วนแสดงถึงเรื่องราวในชีวิตของเธอ กระบวนการของเธอ คือความคิดของเธอเป็นอันดับแรก จากนั้นเธอก็ค้นหาความหมายของมันอย่างไม่รู้จักจบสิ้นและวิธีถ่ายทอดมันออกมาบนผืนผ้าใบ ภาพวาดและความคิดแต่ละภาพเป็นเหมือนปริศนา

“ฉันต้องการสื่อสารกับภาพวาด และด้วยเหตุนี้ผู้ชม เหมือนกับที่ฉันคิดไว้ในใจ กระบวนการนี้ต้องใช้ความอุตสาหะยาวนานและยากลำบาก แต่สุดท้ายก็น่าพึงพอใจ”

ด้วยเหตุนี้ คุณหมู จึงเปรียบเทียกระบวนการทำงานของเธอเหมือนนักโบราณคดีที่ต้องขุดหา artifacts ชิ้นส่วนต่างๆ เช่น เศษ กระเบื้องดินเผา ของหม้อไห แล้วค้นคว้าข้อมูลวิเคราะห์ จนเอามาประกอบ สรุปการทำงานเธอมันใช้เวลาและกระบวนการค่อยๆทำจนได้ภาพ final ผลลัพธ์ที่ออกมา

“เมื่อเราดูงาน 1 ภาพต่อหน้าเรา มันมีระยะเวลากระบวนการในภาพนั้น เหมือนดิน หิน ที่ทับถม ชั้น after ชั้น ที่เราค่อยๆ ขุด ถ้าเป็น 3 มิติ ผ้าแคนวาส บางๆ คงหนามากกว่าที่เราเห็นข้างหน้าว่าบาง”

แหละนี่ คือ อารมณ์ ความรู้สึกของศิลปินผ่านภาพวาดสีน้ำมัน ภายใต้แนวคิด “Painting is Home”